Pierwotna Czystość

Prosimy o nieudostępnianie na zewnątrz.

*nagrania można przewijać najeżdżając kursorem na pasek stanu

SPIS TREŚCI
1. Relaksowanie Ciała
2. Cztery Przypomnienia
3. Materiały Dodatkowe dla chętnych

1. Relaksowanie Ciała
Praktyka somatyczna, którą zrobiliśmy na pierwszych zajęciach jest oparta na znanej większości z Was technika wdychania powietrza przez skórę, zasiedlania napięć uwagą i puszczania ich z wydechem.  W zależności od potrzeb prowadzimy oparte na tej technice medytacje w różny sposób. Tym razem zrobiliśmy skrótowo, ponieważ znacie technikę, ale zwróciliśmy uwagę na to jak relaksowanie ciała i uwalnianie od napięć ma się do pustki.  Ta skrótowość powinna pozwolić Wam też wykonywać tą praktykę równolegle z kontemplowaniem Czterech Przypomnień. Polecamy ćwiczyć codziennie do kolejnego piątku z tym nagraniem, abyście zaczynali niniejszy kurs dobrze osadzeni w ciele. W razie gdybyś ktoś z Was potrzebował przypomnieć sobie dokładniej technikę Relaksowania Ciała lub poczuł potrzebę zrobienia dłuższej sesji z nagraniem, to znajdzie takie na naszym kanale na YouTube:

2. Cztery Przypomnienia
Cztery Myśli Kierujące ku Dharmie zwane są również Czterema Przypomnieniami. Idea za nimi stojąca jest taka, że wszyscy wiemy, że: dopóki dopisuje mu zdrowie i sprawny umysł, to warto z tego korzystać i się cieszyć; nasza sytuacja jest nietrwała i śmierć może przyjść w każdej chwili; każdy z nas jest kowalem swojego losu i choć przeszłości nie zmienimy a obecna sytuacja jest dokładnie taka, jaka jest, to od naszych intencji i uczynków przede wszystkim zależy w jaką stronę pójdzie nasze życie; życie jest pełne cierpienia i przyjemności, konsumpcja i materialność nie dają ostatecznego spełnienia. Być może rzadko jednak o tym pamiętamy, wypieramy to czy używamy różnych rozrywek i rozproszeń, aby to zagłuszyć. Jak powiedział trafnie nauczyciel bardo jogi, jogi i świadomego śnienia wg zachodnich metod i tradycji buddyjskiej Andrew Holecek w duchowości chodzi o pamiętanie o tym, żeby pamiętać. 

Zachęcamy do praktykowania 4 Myśli pojedynczo lub razem. Idealnie jest w samodzielnej praktyce zostać z nimi dłużej niż to robiliśmy na zajęciach, kiedy uczyliśmy się ich i zapoznawaliśmy z nimi.  Możecie używać nagrania lub poniższego podsumowania:

I - Cenne Ludzkie Ciało - ciało jest doskonałym pojazdem do przebudzenia, bo w tej unikalnej ludzkiej formie i ze zdolnością do autorefleksji możemy je wykorzystać do świadomej praktyki duchowej. Nie każde ludzkie ciało jest w tym rozumieniu cenne, ale za takie możemy uznać to nasze, które warunki środowiskowe, zmysły i aparat poznawczy ma odpowiednie i sprawne w stopniu umożliwiającym praktykę duchową.
II - Nietrwałość - śmierć jest nieunikniona a my nie znamy dnia ani godziny, bo ludzkie życie jest jak świeca zapalona na zewnątrz w wietrzny dzień - jeden gwałtowny podmuch może je zgasić. Ponadto wszystko cały czas się zmienia i nic nie jest na stałe.
III - Karma - wszystko, czego doświadczamy w życiu jest rezultatem naszych przeszłych myśli, intencji, słów, działań i tendencji a te obecne ukształtują naszą przyszłość. Życie motywowane strachem,  chęcią zadawania bólu, nienawiścią, zazdrością przyniesie więcej strachu, bólu, nienawiści i zazdrości a życie motywowane miłością, współczuciem, radością i bezstronnością przyniesie więcej miłości, współczucia, radości i bezstronności. 
IV - Cierpienie -  ból, choroby i starość są naturalną i nieuchronną częścią życia. Nie jesteśmy w stanie na zewnątrz znaleźć szczęścia (nie zapewnią go rzeczy materialne ani nawet relacje) a prawdziwe źródło trwałego szczęścia możemy znaleźć tylko w sobie.
​
Ważne jest, aby dołączyć do tych praktyk swoistą konkluzję polegającą na wykształceniu motywacji czy intencji:
- maksymalnego wykorzystania swojego ludzkiego ciała
- nieodkładania (tego, co ważne) na później
- kultywowania pozytywnych działań i uwalniania się od nieświadomych, nawykowych i wzorców
- odkrycia całkowitego spełnienia i autentycznej wolności od cierpienia

Będą one służyć nam za kompas, który na pewno poprowadzi nas we właściwym kierunku oraz pozwoli głęboko doświadczyć całkowitej otwartości pustki. 

3. Materiały Dodatkowe dla chętnych
Poniżej jest bardziej rozbudowana, prowadzona wersja praktyki nietrwałości. Prezentuje inne warianty tej wizualizacji, o których mowa była na zajęciach. Zachęcamy do dostosowywania jej do swojego tempa z wykorzystaniem możliwości zapauzowania ;)

Poniżej zamieszczamy też dla chętnych, zainteresowanych tradycyjnym buddyzmem tradycyjne wskazówki używane do kontemplowania 4 myśli.

Zawieramy też nasze wyjaśnienia buddyjskich pojęć zawartych w tych wskazówkach:
- prawdziwy cel - odnosi się do możliwości przebudzenia, zrealizowania prawdziwej, niedualnej natury świadomości i całkowitego uwolnienia umysłu od cierpienia. Są one wg buddyzmu możliwe tylko w ciele człowieka funkcjonującym tak na poziomie fizycznym jak i mentalnym oraz obdarzonym zdolnością do autorefleksji.

- trzy światy - odnosi się do kosmologii buddyjskiej. Wg buddyzmu świadomość może pojawiać się w: istotach tzw. sfery pożądania (istoty uwarunkowane poszukiwaniem przyjemności zmysłowej i doświadczające kontaktu poprzez węch, smak czy dotyk), sfery formy (istoty posiadające subtelne formy światła i dźwięku), sfery bezforemnej (istoty doświadczające pozbawionej formy nieskończonej przestrzeni, nieskończonej świadomości, nieskończonej nicości czy stanu poza percepcją i jej brakiem). Buddyzm postuluje ich istnienie, ponieważ doświadczenia im odpowiadające są możliwe w medytacji tzn. absorpcje formy (wizje świateł i dźwięków z poczuciem transparentności ciała czy zniknięciem zapachu i dotyku a także rozpłynięcia w stanach światła, czy mentalnej błogości) oraz absorpcje bezforemne (stany medytacyjne, w których praktykujący doświadcza jedynie otwartej przestrzeni, świadomości, nicości lub przebywa w zawieszeniu poza percepcją i jej brakiem).  Buddyzm uważa jednak, że medytacje formy i bezforemne, choć są źródłem duchowej przyjemności i celem wielu praktyk duchowych a także mogą być użyteczne w praktyce buddyjskiej medytacji, nie prowadzą do odkrycia natury pustki ani też trwałego wyzwolenia od cierpienia. Dla medytujących bez odpowiedniej wiedzy mogą być pułapkami.

- niewiedza odnosi się do nierozpoznania prawdziwej natury jaźni i świadomości i jest wg. buddyzmu pierwszorzędną przyczyną cierpienia

- samsara to koło narodzin a pięć klas odnosi się do sześciu loka (dwa ostatnie zebrane w jedno tj. devów). Jest to inny sposób klasyfikowania przez buddyzm możliwych doświadczeń, sposobów bycia czy stanów psychicznych. Wyjaśnia się je zarówno jako możliwe odrodzenia jak i pewne stany psychiczne możliwe do doświadczania za życia. Są to stany: piekła (odczuwanie bólu, nienawiści, pogrążenia się w autodestrukcji), głodnego ducha (odczuwanie dojmującego braku, głodu czy pragnienia, frustrującego niezaspokojenia i palącego nienasycenia), zwierzęcia (stany pogrążenia w głupocie i nawykowych instynktach), człowieka (poszukiwanie sensu życia, właściwego stylu bycia, pożądanie i rozróżnianie), półboga (rywalizacja, "wyścig szczurów", ciągłe dążenie do coraz to większych osiągnięć i poczucie zazdrości względem odnoszących większy sukces), boga/devy (rozpływanie się w materialnym dobrobycie lub duchowej czy medytacyjnej ekstazie, duma połączona z samozadowoleniem). Wszystkie te stany wg. buddyzmu wiążą się z różnymi stopniami cierpienia - nawet stany boskie zawierają w sobie niezwykle subtelne poczucie braku możliwości ostatecznej satysfakcji oraz prowadzą do cierpienia utraty z powodu swojego nietrwałego charakteru.