Pierwotna Czystość

Prosimy o nieudostępnianie na zewnątrz.

*nagrania można przewijać najeżdżając kursorem na pasek stanu

Zadanie domowe: pamiętajcie, żeby z 4 niezmierzonościami w życiu codziennym tj. być uważnymi i świadomymi wszystkiego co robicie - intencji stojących za działaniami i myśli, działań i ich obserwować ich skutki - oraz w miejsce negatywnych kultywować oparte na życzliwości, współczuciu, radości i bezstronności. Wyznaczcie sobie codziennie ileś czasu na refleksję nad nimi (np. pół godziny - i w ciągu dnia po 5 minut w czasie prostych, nieangażujących mentalnie czynności na przykład sprzątania, przemieszczania się itp to robić) i kultywowanie takich intencji względem innych. Dobry jest też "rachunek sumienia" i przyjrzenie się swoim myślom, mowie i uczynkom. To potężna praktyka, która skutkuje uspokojeniem umysłu (negatywne stany umysłu wyprowadzają nas z równowagi) oraz zmienia realnie na życie pełne tych szlachetnych jakości. Jeżeli macie jeszcze trudności z otwieraniem serca lub kontakt z nim nie jest stały, to warto codziennie robić praktykę otwierania serca oraz starać się zachowywać jego otwartość przez cały dzień (ćwicząc np. na spacerze, czekając na coś, lub mając trochę przestrzeni na to w trakcie codziennych czynności). 

Na końcu obydwu spotkań mówimy o powyższym - warto przesłuchać jeszcze raz końcówek nagrań z grupy porannej i wieczornej. 

Poza tym oczywiście pracujcie regularnie z medytacjami z zajęć i wspomagajcie się poniższym. Przyjrzyjcie się i postarajcie się ocenić na podstawie swoich potrzeb, ograniczeń i intuicji z czym powinniście najwięcej pracować. Możecie też pytać o indywidualne podpowiedzi ;) 

SPIS TREŚCI
1. Otwieranie Serca
2. Miłość i współczucie do samego siebie
3. Cztery Niezmierzoności 
4. Dodatek dla chętnych:
- Metta
- Role i głosy oraz wejście w drugą pozycję i zamienianie siebie na innych 
 - Inny sposób praktykowania Czterech Niezmierzoności 

1. Otwieranie Serca
Pierwsza praktyka z otwieraniem serca - jest bardzo ważna dla wszystkich, ponieważ stwarza ona na poziomie ciała podstawy do ćwiczenia inteligencji emocjonalnej i szlachetnych postaw. Wystarczą krótkie parominutowe sesje (idealnie 15 minut albo chociaż kilka minut), ale ważna jest bycie regularnym. Można to robić w formalnych sesjach w domu, ale można też w luźniejszych momentach w ciągu dnia (np. czekając na kogoś w samochodzie, siedząc sobie na przerwie). Dobrze jest zwracać uwagę na klatkę piersiową nawet na zasadzie ćwiczenia uważnosci na co dzień. Jeżeli czujesz zamknięcia lub napięcia - możesz wykonać kilka głębokich oddechów do środka klatki piersiowej. 

Jeżeli odczuwasz w sercu blokady, z którymi ciężko jest Ci sobie poradzić albo nie czujesz jeszcze za dobrze tego obszaru, to pamiętaj, że regularna praktyka to zmieni. Na kolejnych zajęciach poznasz też inną technikę pracy z tym obszarem, która może okazać się dla Ciebie bardziej właściwa.

Jeżeli wolisz metodę z 1000-płatkowym kwiatem lotosu, to możesz ją stosować. Pamiętaj, że w miarę treningu i wprawy technika przestaje mieć znaczenie i można pracować coraz bardziej esencjonalnie:
- oddychając prosto do serca i kierując tam świadomość/uwagę somatycznie
- kontaktując się z ciepłą przestrzenią wewnątrz, otwierając ją i zasilając oddechem
- rozszerzając tą ciepłą przestrzeń na całą rzeczywistość - somatycznie

2. Miłość i współczucie do samego siebie
Jeżeli chodzi o samo otwieranie serca na aspekt siebie, to można je wykonywać:
- z częścią siebie, której nie lubisz
- z trudnym momentem w życiu
ale też
- w formie dowolnej tj. po prostu otwieramy się, oddychamy sercem i otwieramy na to, co się spontanicznie pojawia nie wizualizując żadnej konkretnej postaci. Tutaj dobrze jest pomedytować dość długo od 30 do nawet 40 minut i zostać ze wszystkim, co przyjdzie. Ten wariant, choć nie jest konieczny, to  ułatwia praktyki badania  pustej natury emocji i myśli, które będziemy wykonywać w dalszej części kursu
- z traumatycznym wydarzeniem (to wymaga jednak dużego doświadczenia z poprzednimi praktykami a czasem może się okazać, że natrafimy na coś z czym lepiej pracować z kimś w formie terapii - z tym wariantem zalecamy, więc dużą ostrożność)

Dobrym sposobem rozwijania miłości do siebie jest też praktyki metty/miłującej dobroci dla samego siebie (w punkcie 4).

3. Cztery Niezmierzoności 

Miłująca Dobroć
Współczucie
Współradość
Bezstronność

Jeden z esencjonalnych sposobów medytowania nad czterema niezmierzonościami polega na kontemplacji/recytacji szlachetnych intencji według poniższych wersów:
Oby wszystkie istoty miały szczęście i przyczynę szczęścia!
Oby wszystkie istoty były wolne od cierpienia i przyczyny cierpienia!
Oby wszystkie istoty nigdy nie oddzielały się od szczęścia, jakim jest wolność od cierpienia!
Oby wszystkie istoty trwały w niezmierzonej równości, poza ograniczeniami odległości, przywiązania i niechęci!
Poza praktyką skoncentrowaną na czterech niezmierzonościach jest to prosty i łatwy sposób możliwy do zastosowania w codziennych rytuałach czy praktykach . Warto dołożyć minutę takiej kontemplacji przed każdą medytacją . Oczywiście działanie jest tym pełniejsze im lepiej zintegrujemy w sobie znaczenie czterech niezmierzoności poprzez pracę skoncentrowaną na nie czy to formalną medytacją czy to pracą z nimi poza sesjami medytacji. 

4. Dodatek dla chętnych:
Pamiętajcie - to są praktyki dodatkowe i nie trzeba ich wykonywać. Jeżeli nie wiecie na czym się skupić lub macie mało czasu, to skupcie się na punktach 1-3. Jeżeli dobrze znacie praktyki z punktów 1-3, to możecie poeksperymentować - najlepiej wybrać stąd jedną metodę, która z Wami zarezonuje i ją poeksplorować. Ewentualnie jak dobrze pójdą Wam 1-3, to możecie w jeden dzień poeksplorować coś z tej rubryki.
Nie ma co jednak robić za dużo czy wszystko na raz. MNIEJ ZNACZY WIĘCEJ ;) 

- Metta
Miłującą Dobroć można trenować też za pomocą medytacji Metta, którą można znaleźć na naszym kanale (Veronika poleca w tle ustawić miłą, relaksującą muzykę). Jest podzielona na 5 części (resztę znajdziecie na kanale), gdzie stopniowo kultywujemy Miłującą Dobroć względem: siebie, osoby pozytywnej, osoby neutralnej, osoby negatywnej i wszystkich istot. ​

- Role i głosy oraz wejście w drugą pozycję i zamienianie siebie na innych 
Mówiliśmy Wam o możliwości poeksplorowania mechanizmu Big Mind/dialogu głosów w kontekście pustki ja, ale doszliśmy do wniosku, że może zamiast dodawać tutaj to jako zadanie dodatkowe możemy Wam zaproponować w ramach tego kursu dodatkowy dzień na esencjonalny mini-warsztat Big Mind (od 2 do 3h). Możemy wspólnie ustalić termin z chętnymi - dajcie znać, jeżeli was to ciekawi.  Prawdopodobnie byłoby to bliżej końca tego kursu. Jako bonus pobawiliśmy się mechanizmem wejścia w drugą pozycję. Tu znajdziecie więcej o samym Big Mind:
https://www.facebook.com/events/745224916005743/ <- warsztat
http://www.tkanka.eu/blog/big-mind-geneza-prawdziwie-zachodniej-metody-zen <- artykuł na temat metody na naszym blogu

Poniżej zamieszczamy opis tego jak w buddyzmie korzysta się z wejścia w drugą pozycję/stawiania się w sytuacji innego. 

W "Bramie do Nauk" autorstwa Czogjala Namkhai Norbu (w ostatnich materiałach była zawarta praktyka 4 Niezmierzoności z niej pochodząca), można znaleźć rozpisaną tą praktykę w taki sposób:

" Wyobraziwszy sobie podrzędne (nadrzędne lub równe) osoby na swoim miejscu
A siebie na swoim miejscu innych, 
Z umysłem wolnym od innych myśli
Medytujmy nad zazdrością, rywalizacją i dumą.

Przyjąwszy pozycję osób podrzędnych wobec nas, ćwiczymy się w obserwowaniu, w jaki sposób powstaje zazdrość; kiedy wymieniamy siebie na równych nam, obserwujemy wrażenie rywalizacji; a kiedy umieszczamy siebie na miejscu tych, co są nadrzędni wobec nas, widzimy odczucie dumy. Na końcu sesji powinniśmy rozluźnić nasz umysł w stanie ostatecznej natury zjawisk poza myślą."

Na koniec relaksujemy się całkowicie. Instrukcja mówi - możemy to zrobić łącząc się z otwartością poprzez podbrzusze i puszczeniem przestrzeni.

W powyższym cytacie z "Bramy do Nauk" część tekstu napisana kursywą pochodzi z "Przewodnika na Ścieżce Bodhisattvy". W komentarzu "Nectar of Manjushri's Speech" do tego dzieła można znaleźć bardzo bogaty opis i wielowymiarowy opis tej praktyki (jak i innych praktyk wiążących się ze współczuciem i pustością), który dotyka niezawartych powyżej jej aspektów. Wskazuje np. na to jak praktyka wchodzenia w pozycje osoby nam zazdroszczącej może też obniżyć naszą własną arogancję przez obserwowanie tego jak taką postawą możemy powodować dodatkowe cierpienie zazdroszczącym nam ludziom. "Przewodnik na Ścieżce Bodhisattvy" jest kopalnią różnej wiedzy i praktyk i Dalai Lama powiedział kiedyś, że wszystkiego, co wie na temat współczucia, nauczył się z tego tekstu. Jest on napisany do osób praktykujących raczej monastyczny i oparty na wyrzeczeniu buddyzm (a nie do joginów czy świeckich praktykujących), więc zawiera dużo pochwał takiego stylu życia, które nie są adekwatne dla innych grup ludzi. Tym niemniej tekst jest kopalnią głębokiej wiedzy o miłującej dobroci, współczuciu czy pustości. 

- inny sposób praktykowania Czterech Niezmierzoności ​
Jest zamieszczony poniżej wraz z komentarzami objaśniającymi sens trudniejszych fragmentów.

Opiera się on przede wszystkim na poglądzie o reinkarnacji. Jeżeli przemawia do Ciebie podejście w nim zawarte, to instrukcje z niego mogą być świetnym poszerzeniem i pogłębieniem Twojej praktyki medytacji. Jeżeli nie, to przynajmniej może Ci on dać pewne pojęcie na temat tego jak praktyka 4 niezmierzoności może wyglądać w tradycyjnej formie. Zawarte poniżej instrukcje pochodzą konkretnie z buddyzmu tybetańskiego i od naszego zmarłego nauczyciela Dzogczen Czogjala Namkhai Norbu,, który opiera się w nich na wyjaśnieniach Adzama Drukpy (mistrz medytacji Dzogczen. 1842 - 1924). Można je znaleźć w książce "Brama do Nauk", która zawiera teoretyczne opisy i praktyczne przykłady (tj. konkretne medytacje) różnych metodologii i poziomów  praktyki z perspektywy buddyzmu tybetańskiego.

- Co to jest Bodhichitta? - autentyczna zasada rozwijania Bodhichitty u medytującego w buddyjskich podejściach mahajanistycznych polega na tym, że zwraca on umysł do wewnątrz i sprawdza jaką ma intencję czy aspirację. Jeśli odkrywa, że ma myśli uwarunkowane silnie egoistyczną motywacją, to je ujawnia uświadamiając sobie uwarunkowanie nimi. W tym momencie uświadamiając sobie, że te negatywne myśli mogą stać się przyczyną negatywnych działań, pozwala on im rozpuścić się a na ich miejscu pozwala narodzić się myślom nakierowanym na szczęście wszystkich istot. 

- Jak widzisz system, który tu jest użyty zaczyna od równości (w innych miejscach zwanej Bezstronnością), ale w wielu buddyjskich szkołach i liniach przekazu zaczyna się od życzliwości (zwanej też miłującą dobrocią czy kochającą dobrocią)

- Każda istota jako matka lub ojciec - wg buddyzmu łańcuch wcieleń nie ma początku.

- Trudny może być ten fragment o wdzięczności za źle, które nam zostało wyrządzone. Wiąże się to z innymi elementami praktyki buddyjskiej, gdzie uważa się, że oskarżenia przeciwko nam niszczą arogancję i dumę a krzywdy, które nam ktoś wyrządza tak naprawdę przyczynią się do przyszłych cierpień (z powodu karmy i odrodzenia) tej istoty oraz wynikają z jej negatywnych tendencji. W związku z tym buddyjski trening Bodhichitty zakłada również kultywowanie cierpliwości (nie oznacza to niereagowania na zło - jeżeli ktoś chce zabić kilka istot, to praktykujący Bodhichitty może go zabić, jeżeli to uratuje innych). W taki o to sposób uważa się, że negatywności skierowane wobec nas są okazją do praktyki, rozwoju szlachetności a także przypominają o ulotności i nietrwałości życia (sytuacja zmienia się i ktoś, kto grał rolę naszego przyjaciela teraz jest wrogiem) stanowiąc dobrą motywację do praktyki i przyczyniając się do wglądu w faktyczny stan rzeczy. 

- Wyzwalanie istot - trening 4 niezmierzoności opiera się na zrozumieniu, że nie pomożemy na siłę nikomu, kto nie chce, ale zakłada dokładanie wszelkich starań, aby wspierać innych w rozwoju życzliwości, otwierania się, uwalniania od fałszywych koncepcji i niewiedzy. Ostatecznym celem tradycyjnej praktyki tzw. buddyzmu Mahajany (gdzie kultywuje się Bodhichittę) jest przebudzenie oznaczające wolność od przymusowego odradzania się (osoba na takiej ścieżce tj. Bodhisattva odradza się jednak dalej, aby działać dla pożytku innych, niezliczonych istot) i ustanie cierpienia.

- 4 nieszlachetne działania mowy: kłamstwo, obmowa, znieważanie, mówienie na darmo (ciała: zabijanie, kradzież, niewłaściwe postępowanie seksualne - np. gwałt; umysłu: pożądanie własności innych, zła wola, utrzymywanie błędnego punktu widzenia)

- trzy światy odnoszą się do buddyjskiej kosmologii, gdzie można odrodzić się jako istota sfery materialnej (fizyczny świat), foremnej (świadome istoty pozbawione ciał fizycznych i lgnięcia do materii, ale percypujące np. wibracje dźwięków), bezforemnej (istoty pozbawione ciała czy formy, które uległy absorpcji w medytacji nad przestrzenią, nieskończoną świadomością, nicością czy ani istnieniem ani nieistnieniem, ale nie uzyskały wglądu w ich pustość i zablokowały się w tych medytacyjnych doświadczeniach nawet po śmierci fizycznego ciała) 

- Nauczyciel jest tutaj czysto symboliczny i może odnosić się tak do Buddy jak i do "wewnętrznego nauczyciela" ( własnej najgłębszej mądrości) jak i do nauczyciela buddyjskiego, który instruuje w praktykach umożliwiających pozyskiwanie zdolności do pomagania innym. 3 Klejnoty odnoszą się do Buddy (jako nauczyciela pokazującego ścieżkę do ustania cierpienia), Dharmy (nauk i metod Buddy) oraz Sanghi (osób wspierających na wspomnianej ścieżce). Choć wezwanie zawarte w tekście brzmi jak prośba do wyższej instancji czy modlitwa to w buddyzmie dobrze się rozumie, że żadna zewnętrzna siła nie może nic takiego dać i kultywowanie tego typu intencji ma na celu przebudzanie własnej wewnętrznej mądrości (odsłanianie swojej natury Buddy) i rozwijanie motywacji do praktyki Dharmy i ze wsparciem Sanghi, aby osiągnać określone efekty. Jak mówią buddyjscy nauczyciele - Budda jedynie pokazuje drogę a to od podążających nią zależy reszty. Podobnie można rozumieć prośbę o przekaz mocy - jest to afirmacja kultywująca intencję, żeby zostać wzmocnionym (ang. "empowerement") i zdolnym do pomocy cierpiącym istotom dzięki rozwojowi szlachetności i siły umysłu dzięki odpowiednim instrukcjom i przekazanym praktykom. 

- Kontemplowanie wszystkiego jako iluzji - wiąże się z drugą częścią naszego kursu tj medytacją pustości. Jest to metoda widzenia wszystkich zjawisk jako nierealnych przypominających sen, fatamorganę, magiczną iluzję (używając dzisiejszego przykładu hologram) czy odbicie Księżyca w wodzie. Celem nie jest dojście do nihilistycznego przeświadczenia, że rzeczy nie istnieją w ogóle (bo przecież wyraźnie się jawią), ale ucięcie pewnych koncepcji na temat istnienia rzeczy (między innymi jako trwałych, samoistnych - będzie przy okazji pustki) w celu trzymania, napięcia i rozwinięcia bardziej zrelaksowanego podejścia do zjawisk. Ta praktyka jest też w Dzogczen wsparciem do jogi śnienia (praktyk świadomego śnienia). Generalnie alternatywnym sposobem uzyskania efektu, o który tutaj chodzi, jest całkowite zrelaksowanie się w nieopisywalnym, niekonceptualnym i przestronnym stanie medytacyjnym - tak jak np. kiedy puszczamy nawet punkt odniesienia przestrzeni przy otwieraniu podbrzusza. 

- Nasz nauczyciel Czogjal Namkhai Norbu zalecał 5 lub 3 lub chociaż 1 dzień na praktykę każdej z 4 Niezmierzoności (1 dzień = 4 sesje praktyki po 1,5 h do 3 h każda; można to podzielić).